hep aceleleri vardı: sevmeleri gereken başka kadınlar, sevişmek istedikleri başka insanlar, geçmişten kalan kalp kırgınlıkları, yetişmeleri gereken işleri, gitmek zorunda kaldıkları şehirler, karşılarında yeni fırsatlar, okumaları gereken okullar, yurtdışı stajları, aile sorunları, öpmek istedikleri başka dudaklar, birtakım sınavlar, arada yollar, mevsim ve coğrafya farklılıkları, yaş farkları, asla unutulmayan eski sevgilileri ve hızlı adımları.

çok tatlı sözleri vardı. ikna edici olurlardı ve özellikle sabahları gülümseten "günaydın"ları, öpücükleri, kahvaltıları, akşam yemekleri, çayları ve en nihayetinde elvedaları vardı.

hayatıma aldığım, almaya niyetlendiğim tüm erkekler tatlı tatlı konuşurken, aramıza birden aciliyetleri girerdi. hep yapmaları gereken bir şeyler vardı. ve ben o şeylerin arkasında kalırdım. tüm bu esnada sevildiklerini fark etmezlerdi bile. sevmeyi de bazen akıl ederlerdi zaten..