"ben jack'in bi siki degilim."

merve bir sure once yazmisti "ben jack'in bi siki degilim" diye. hakikaten varligimin bir ise yarayip yaramadigini sorguladigim su dakikalarda, sunu fark ettim: hayat zaten boktan ve bu boktanligi her yanimiza bulastirmak icin bile olsa, ufak bir hevesimiz var. buna yasama istegi deniyor.

ben icimdeki bu ufak hevesi olduren tanidigim/tanimadigim tum insanlari kendileriyle birakmak istiyorum. cunku onlar, insana verilebilecek en buyuk cezanin kendisi oldugunu sanacak kadar insanin ozunden kopmuslar. insanin ozunun ne kadar yalniz oldugunun, ne kadar gururlu ve ne kadar basi dik oldugunu unutacak kadar baslarini egip, baskalarinin gotlerini yalamaya dalmislar. onlari o halde ve bir omur boyu cekecekleri boyun agrilariyla birakip, gitmek istiyorum. kimsenin kuralina uymaya calismak istemiyorum, yoruldum. benden alip, onlara vermekten, biktim. kimsenin hayatinda kendime yer aramak istemiyorum.