gordugum gercekligin icinden milyonlarca baska gercekler geciyor. evrenin her noktasinin kesisimi var. biz noktalardan olusuyoruz.
"bi duzlemde noktadan sonsuz sayida dogru gecer."
sonsuz sayida dogru mumkun. sonsuz sayida yasam gibi.

geleceginde onunla olmadigin ve oldugun, bitmesi mumkun, cocuklar dogurdugun, baska adamlara asik oldugun ve olmadigin. baska gercekler mumkun. hissediyorum. ayni anda hem suleyman demirel bulvarindaki dilaylarin evinin onunde bekleyen servisin icinde hem de findiklida alinin koltugunda uzanmis, battaniye ile isinmaya calisirken ve bi yandan ottan bulanan aklimi tek bir ana indirgeyememenin verdigi akil almaz dagilmisligi toparlayabilme cabami iceren an'i bir anda yasayabiliyorum. duramiyorum. ama her ana dagilmis hissediyorum. hissettigim: zamanin akiskanligi.