seni ve bizi düşündüğümde tek hissettiğim şey: yoğunluk.

zamanla belki başka kelimeler de bulabilecektim bu sevgimi tanımlayabilmek için. ama şimdilik yoğun, içime sığmıyor, aklımı başımdan alıyor, şaşırtıyor, gülümsetiyor, utandırıyor, uzanmak istiyor, dokunmak istiyor, öpüyor, sarılıyor ve günleri sayıyor.

bir insan bu kadar sevebilir miydi?

susuyor ve tanımadığım sokakları olan bu kente bakıyordum. birkaç haftaya bu güzel sokaklara sen de katılacaktın. adımlarımı çoğaltacak adımlarını, ellerime dolanacak ellerini, yanında uyanacağım sabahı sabırsızlıkla bekliyordum.