#1

ellerimi bağlayıp bekliyorum
yaklaşık 2 ay kadar
ellerimi açtığımda 2 yol var
birini seçip, izliyorum
adım adım mutsuz oluyorum
ekinler biçiliyor ve toplanan otlar
eskisi kadar ulvi değil
ellerimi toparlıyorum
etrafa dağılmış
neyse ki mekanizması belli
geri geliyor hızlıca dolanan kollar
ellerime takılan bir saç
ellerime çarpan taşlar
ellerimle attığım taşlar
kimse muhammed'in hayallerinden bahsetmedi
en büyük güç,
alınmayan temizlik suyundan sanıldı

#2

ellerimi bağlayıp bekliyorum
2 ay kadar
ellerimi açtığımda önümde bir kruvasan
yanımda bir kedi
solumdaki sigara dumanı
ama elbet, önce ellerimi neden bağlamadığıma dönmeli.

ellerim pek haylazdı.
iflah olmaz bir müzisyen
bir aşık, bir bilimadamı, bir aşçı
her şeye dahil olabilir
ama her şeyin dışında olmak ister

ellerim pek maviydi.
sanırım saçımı düzeltirken
bulaştı bu havalar
onun evvelinde de bulutları başım at