13.3.13

o guzel insanlar o guzel atlara binip gittiler

memnuniyetsizligim o kadar buyuk ki bedenim bundan dolayi iflas edecek ve bir anda oldugum yere dusup olecegim. ama sirf boyle dusunduk diye de olunmuyordu degil mi? zamanin akiskanligi beni korkutuyor. ellerimle dizlerimi dovmek, ayaklarimla yerlere vurmak istiyorum. hayir, kabul etmiyorum. ben zamani kabul etmiyorum.
o sacma binalari, binalardan da sacma hocalari, paha bicilemez sohbetleri ve o guzel arkadaslarimi.. ozledim. nerede simdi o hayaller? peki ya o arkadaslar?
-o guzel insanlar o guzel atlara binip gittiler

hayir, gitmediler. sorun da bu, sikisip kaldilar. zamanin ruhunu unutmak pahasina akiskanlastilar zamanla beraber. her an boguluyorlar. her an oluyorlar.

yine su soruna geldim: eskiden kendi gelecegimi hic boyle tahmin etmiyordum. o yuzden su anda o kadar dayak yemis gibi geliyor ki olan biten, yapabilecegim tek sey cocuksu memnuniyetsizligim ile hayata bela cikarmak. hayatin umrunda mi peki? obviously not.
tum o guzel insanlari kollarindan tutup sarsmak istiyorum. neredeyiz, bir bakin demek. son zamanda herkesi ozler oldum ve kimse yakinda degil gibi. gecmisi, gelecegi hatta simdiyi bile ozluyorum. gozlerine bakarken insanlarin, onlari ozlemeye basliyorum. cok sey kaybettim cunku. her seyin bu kadar kirik bu kadar eksik bu kadar beyaz olmasinin sebebi bu.
kendimi sevemiyorum. kendimi sevemezsem, o adam beni nasil sevsin? kendimle barisamiyorum. ben her seyi cok ozluyorum. inanilmaz bir ozlem. kardesime, anneme, cocukluguma, yasliligima, lise arkadaslarima, henuz dogurmadigim cocuklarima, su anda yasadigim sehre ve hatta olumume karsi bile bir ozlem var.

uyandirmam lazim kendimi.
oldurmemem lazim kendimi.
ruyalarim, hic huzurlu degil, hep bir olumden kacis. oysa, kacma, dur, yok durma, daha degil, simdi asla, ve bir daha, daima, memnuniyetsiz olmak..

take me home cause i don't stand a chance in these four walls.


9.3.13

todo sobre mi madre.

beni uzdun. beni kirdin. beni aldin. beni vermedin. beni kapattin. beni bogdun. beni dogurdun. beni oldurdun. beni ozledin. beni bezdirdin. beni sevdin. beni sakladin. beni yoksaydin. beni kacirdin. beni tanidin. beni iskaladin. beni yakaladin. beni kisitladin. beni biraktin. beni aglattin. beni yasattin. beni kahrettin. beni lanetledin. beni kucumsedin. beni sucladin. beni elestirdin. beni ele gecirdin. beni sevdin. her seye ragmen. beni kirdin.

6.3.13

kaybolmaya çalışma, beyninin kıvrımlarına saklanarak

niye burdayım?
ne zaman ait olacağım?
aileme, hayatıma, mesleğime?
neresinden tutarsam, oraya gidecek olan hayatıma.
ama benim ellerim yok, ellerim kesik.
hayat, hiçbir yere gitmez sandım,
ona dokunmazsam.
ama öyle olmadı. az gitti uz gitti
bir nefes yolu, aldı gitti.
o an tekrar ölmek istedim
soğukluğu hissetmek ve yıkanmak
musalla taşında
uyumak istedim
sonsuza dek uyumak ve dorothy gibi evimi bulmak
ellerinde.