ve oldu.
annemin son kalesi de yıkıldı.
kocasıyla bir başına kaldı.
-kocası, 74126 yıldır ağzından köpükler saçan bir köpek-
yok,
annem aslında allahıyla bir başına kaldı.
yabancı değil zaten bu prosedüre
isimleri asla vermiyor,
saatleri aman aksatmıyoruz,
kimseye bu küçük sırdan bahsetmiyoruz,
çünkü "sen genç bir kızsın ve insanlar anlamaz,
insanlar anlamaz ve sen gençsin, aslında bu doğal"
hayır diyorum, insanların nasıl göreceklerinden korkuyorsun
çünkü sen de öyle görüyorsun
hayır diyor, ben memnun bile oldum

bir anne, kızının yetersiz olmasına
aciz olmasına
memnun olabilir mi
beni kandırmayınız

yine de
inanıyorum ki
insan saatlerinde uykuya dalabileceğim
gecelerim
gözümü mutlu bir şekilde açabileceğim
sabahlarım
omuz silkip, gülümseyerek cevaplayacağım
sorularım olacak.
huzurum olacak
yarından sonra.