kendi kendimi bir degirmende dondurup de sikistirmam yetmezmis gibi bir de corona yuzunden iyice eve kapanip, anksiyetemin tavan yaptigi zamanlari yasiyorum. elimi suraya koysam, orasi huzursuzlaniyor, bu esnada ayaklarim yere carparak imdat diyor. alkol, sigara ve ilaclar. olan biteni neyle atlabilirim bilmiyorum. 30 yasinda entzug yasiyor olmak da apayri bir konu. gunduz ailenizin iyi doktoru ve psikiyatristi, ama aksamlari kendisi sizin yaptiklarini yapmaya devam ediyor. ne kadar da iki yuzlu bir sey.

o degil de tum bu corona olaylari cikmasa evlenecektim ben. bu olay arada iyi kaynadi.