benim en guclu yanim megerse annemmis.. dalgali bir halde ilerleyen iliskimizin geldigi son nokta bu. ona olan sevgimden gozlerim doluyor. nasil bir superkahraman, nasil iyi bir insan o.. boyle bir insan beni yetistirdi, ben en yakindan onu izledim, ondan ogrendim pek cok seyi.. ne buyuk sans!

benim en guclu yanim annemmis. icimdeki bitmeyen firtinayi sakinlestirebilen, beni gercekten dinleyen oymus. kahroluyorum onu bu halde gormeye. benim ona ihtiyacim var. ben guclu degilim o kadar, paramparca olurum.

sacinin bir teline zarar gelse dunyalari yikmak istedigim canim annem, simdi saci yok, vucudu dokuluyor ama hala guclu duruyor. inancindan aldigi o gucu, (umarim ki) hic yikilmayacak.

benim en guclu yanim annemmis ve ben bunu annem kanser olunca anladim. aramizda 2 saat ve binlerce kilometre var. sonunda hayatim yoluna giriyor derken hic beklemedigim bir yerden darbe aldim. en hassas noktamdan, guc buldugum yanimdan..