atesle oynadim. atesle oynadim. atesle oynadim. atesle oynadim. atesle oynadim. atesle oynadim.

oh be!
kendi ellerimle kendimi kafayi yiyecegim bir durumun ortasina soktum.
bu da bugunun anisi olarak kalsin.
kimse korkak ya da simarik degil.
cunku asil olan
needing is one thing, and getting's another.

08.10.12 tarihinde kardesim demisti ki:

"Istedigin gelecek planini yap abla. Istersen okulu birak, istersen turkiye'de yasama. Senin kararin, senin hayatin. Elinde bu ozgurlugun oldugunu unutma. Annemler ve ben hayatinda bu anlamda hicbir sey ifade etmeyiz. Istedigini yap, cidden. Ama firsatlari degerlendirmesini de bil. Mesela su an almakta oldugun tip egitimini degerlendir, psikiyatri uzmanligi yap, erasmus yap . Icinden ne geliyorsa. Ama mantikli davranmayi da unutma. Eger hayatinda mutlu olmak istiyorsan bunun icin iki yol var: ya isteklerini azaltacaksin, ya da elindeki imkani artiracak ve kullanmasini bileceksin."

hicbir sey degismemis 4 yilda.

timing is everything

ay sonuna kadar kendime zaman taniyacagim demistim.
kasim 1 bugun tarih olarak.
kollarini yastigim yapmak disinda bir karar aldigim soylenemez. o da bana bagli bir karar degil, heyhat!