donmus bir golun uzerindeyim
akip giden tum zamanlarin aksine
ne ileri ne geri
kimildayabiliyorum
oracikta olmekten korkarken
gozlerim dolu dolu uzaklari izlerken
ayaklarima bakmaya cekiniyorum
hayatin basli basina
yitip gitmekten ibaret oldugunu anliyorum

tum eski arkadaslarim dusuyor aklima
eski sevgililerim
ailemin olen kismi
icimin olmus kismi
aklima sigmayip
yere dusuyorlar

tum kararlarimi dusunuyorum
hayatta savrulmalarimi
ya sola degil, saga savrulsaydim?
ya hic sapmasaydim yolumdan?
su an geldigim noktada
yine de olur muydum?
yine de uzuntuye sigindigimi soyler miydin?
yine de gozyaslarimi doker miydim?
karanligi bir ortu gibi ortup,
ruyalarima kacar miydim?

bir iyilik varsa
benden degil
bir yalan kokuyorsa
mutfaga sinmistir.