boşanmak sanki istanbul'a aitmiş gibi geliyor bana hep, ama kötü huylarından biri gibi.
mutluluğu aramak da, onu bulamamak da çok batılı birşey sanki
ben: ve çok ufak gündelik olayları problem haline getirip, büyük bir panik dalgası eşliğinde tartışmak çok anadolulu.



alışmak, dayanmak, sabretmek
üçünün mükemmel oranlarda karışımı hayat sanırım
alışmak konusunda berbatımdır
alıştığımı farkettiğimde üzüntüm dayanılmaz oluyor
dayanmak konusunda oldukça iyiyimdir, ama dayanmak da düşük dozlarda işe yarayan birşeydir sabır konusunda nispeten iyiyimdir, sanırım en çok bunun üzerinde çalışmam gerekiyor

bildiğim tüm yağmurları söyledim
basabildiğim tüm taşlara basmıştım
sanrım, aldığım yoldan yanaydı
ama durup da kafamı kaldırdığımda
hala senin altındaydım
babacığım,
beni sen doğurmuşsun
ben kaçsam da
senin eteklerinden çıkamamışım
senin elinden kurtulamamışım
ben büyüdüm sansam da
sen hep beni budamışsın
aman kafama dokunmaaaa!
kimseler bilmez,
orada bir dünya yatıyor
kimseleri uyandırmıyor

günler geçiyor. midemden. ellerimden. uykularımdan. akciğerlerimden. burnumdan. kokular geçiyor. leziz yemekler. aylardır yenmeyen sütlaçlar. türk örf gelenek ve gözeneklerimden geçiyor. adeta. bitiyor. bir koca sene yine bitiyor. gidiyor, binmiş bir sandala. sonra başka bir uyuma dönüyor her şey. insan kaybettiğini buluyor. içindeki nefse bakıyor. eşyalarını topluyor.


başka bir yerde kavuşmalı. çok uzakta değil, açıkta buluşmalı.

çok zor unutabilirim.
anları. anıları. kokuları. insanları. yüzleri. ifadeleri. söylenmiş cümleleri. söylenmemişleri. dinlenen şarkıları. dinlenmeyip de o esnada kafamın içinde çalan şarkıları. yılları. yılmaları.